การตัดสินและการแสดงออกของเขาและความตั้งใจในความชัดเจนของกัปตันทีมเทนนิส

เซจิไม่เคยคาดหวังว่าวันหนึ่งเขาจะได้รับความเป็นศัตรูจากผู้ชายคนอื่นๆ เนื่องจากความหล่อของเขา เขาไม่รู้ว่าควรทำอะไรดี

เอาล่ะ เขาได้เตรียมตัวพร้อมแล้วตั้งแต่ที่ได้เห็นทัศนคติของพวกผู้ชายในชั้นเรียนก่อนหน้านี้

เขาอาจจะปฏิเสธคำเชิญที่ชวนไปเล่นนี้ก็ได้… แต่การตัดสินของกัปตันก็เหมือนกับมีความเป็นศัตรูถูกปล่อยออกมาจากผู้ชายคนอื่นๆทั้งหมดด้วยเช่นกัน เซจิก็รู้สึกว่ามันไม่ง่ายที่จะปฏิเสธคำเชิญของเขา

ในทางตรงกันข้าม มันก็เป็นความจริงที่ว่าเขาไม่ได้เล่นอย่างจริงจังกับมิกะ เขาทำไปเพียงแค่มีการออกกำลังกายเบาๆ กับ มิกะก็เท่านั้น เพราะค่าสถานะของความสามารถทางกายภาพของเขาได้ทะลุถึง 60 แล้ว เขากอยากรู้ว่า เขาสามารถที่จะปล่อยมันได้อย่างเต็มที่ไหม หากเล่นอย่างจริงจัง และเขาต้องการที่จะเปรียบเทียบความสามารถตัวเองกับกัปตันที่ “เกือบได้เป็นทีมชาติ”แล้ว

หลังจากผ่านไปสักสองสามวินาทีเขาพยักหน้าเห็นด้วย

“ผมไม่รู้ว่าหรอกนะ ผมเป็นคนที่มีพรสวรรค์จริงๆหรืออปล่า แต่ผมก็ไม่สามารถออกเล่นจริงจังกับผู้หญิงทั่วไปได้ ดังนั้นถ้ากัปตันยินดีที่จะสอนเทนนิสให้กับผม ผมเองก็จะมีความสุขเลยครับ”

ไอซาวะรู้สึกประหลาดใจที่เขายอมรับคำเชิญของเขาอย่างเต็มใจ

พวกผู้ชายคนอื่นๆ ที่กำลังเฝ้าดูเรื่องนี้ทำให้รู้สึกถึงความเป็นศัตรูของพวกเขาที่เพิ่มมากยิ่งขึ้น!

“คุณควรจะ(สั่ง)สอนหมอนั้นให้ดีสุดๆ เท่าที่จะทำได้เลยนะ กัปตัน! ”

“แสดงให้หมอนั้นเห็นว่าเทนนิสที่แท้จริงเป็นยังไงเลยนะ กัปตัน!”

“ถึงเวลาที่จะแสดงให้เขาเห็นพลังที่แท้จริงของคุณแล้วกัปตัน!”

หลายคนได้ตื่นเต้นสุดขีด จนถึงจุดที่ตะโกนออกมาดังๆ ก่อนที่เขาจะรู้สึกได้ในทันที ว่ามีการมองมาด้วยความเป็นมิตรของเหล่าพรรคพวกรอบๆตัวต่อพวกเขา

“เขาบอกว่าเป็นพวกปี 1 ที่เริ่มหัดเล่นใช่ไหม?”

“พวกนี้มันก็แค่อิจฉาก็เท่านั้นเอง พวกห่วยแตก?

“นั่นแหล่ะเป็นเหตุผลที่พวกผู้ชายในชมรมเราถึง… ”

สาวๆ เริ่มแสดงความคิดเห็นเชิงลบมากมาย ซึ่งทำให้พวกผู้ชายได้รับความทุกข์ทรมานจากการบาดแผลในหัวใจ แล้วเหมือนถูกโรยด้วยเกลืออีกที

เมื่อไอซาวะได้สติ เขามองไปที่สมาชิกนักเรียนชายคนอื่นๆ ที่ไม่เคยมีพลังมาก่อน และเขาก็ยิ้มให้กับพวกเขาแล้วยกนิ้วโป้งขึ้นมาให้

“กัปตัน!!!”

เด็กชายทุกคนรู้สึกเหมือนกำลังอยากจะร่ำร้องอยู่ข้างใน

‘… งั้นมันก็เหมือนว่าฉันเป็นคนไม่ดีเลยนะสิที่นี้?’ เมื่อได้เห็นภาพนี้ ทำให้เซจิก็พูดไม่ออก

“เซนโจ นายอยากจะเล่นกับกัปตันจริงๆเหรอ?” มิกะดูเป็นกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับเขา

“อืม มันเป็นโอกาสที่หายากสำหรับผมเลย… ไม่ต้องกังวลหรอผมแค่เล่นกีฬาเฉยๆ นี้ไม่ใช่การแข่งขันเลยไม่ใช่หรือไง” เซจิยิ้มให้เธออย่างมั่นใจ

“แต่ … ฉันไม่เคยเห็นกัปตันดูโหดขนาดนั้นมาก่อนเลย … ”

เมื่อได้ยินเรื่องนี้เซจิ ก็แกล้งไอด้วยความเคอะเขินและเงียบไป

มิกะออกจากสนามฝึก ขณะที่ไอซาวะเข้ามาในสนาม ทำให้พวกเขาเผชิญหน้าซึ่งกันและกัน

“นายอยากเสริฟลูกก่อนหรือเปล่า”  ไอซาวะโพสท่าทางแบบที่เขารู้สึกว่าค่อนข้างสุภาพ ในขณะที่เขาโยนลูกบอลให้ฝ่ายตรงข้าม

เซจิเริ่มเสริฟลูกก่อน

ไอซาวะตีบอลกลับและราวกับว่าเขากำลังแกว่งแขนของเขาไปอย่างรุนแรง ทำให้ไม้เทนนิสของเขาเกิดเสียงที่ดังกระหึ่มขณะที่ไม้กระทบกับลูกเพื่อตีกลับ!

ลูกเทนนิสลอยขึ้นไปในอากาศถึงสามหรือสี่เมตรตกไปทางด้านของเซจิ ทำให้เขาต้องหนีออกมาทันที (คงกลัวตกใสหัว)

“สุดยอด!” นักเรียนชายทุกคนพูดในใจด้วยความสรรเสริญ

“ฮืม! ฮาราโนะคุง บอลเมื่อกี้เป็นยังไงบ้าง นายคิดว่ามันรับยากเกินไปหรือเปล่า ฉันจะตีให้มันง่ายขึ้นเล็กน้อยก็ได้นะสำหรับนาย”  ไอซาวะพยายามอย่างดีที่สุดที่จะไม่ดูอวดรู้

“ไม่เป็นไร”เซจิพูดเบาๆ ขณะที่เขาจับบอลที่มิกะโยนกลับให้เขา “คุณไม่จำเป็นต้องทำให้มันง่ายเพื่อผมหรอก กัปตัน -คุณเล่นตามสบายแบบที่คุณต้องการได้เลย” เซจิพูดตอบ

ในขณะที่เขาพูด เขาก็เริ่มเสริฟอีกครั้ง

ไอซาวะตีกลับไปอีกครั้ง คราวนี้ลูกบอลตกลงไปไกลกว่าเดิมจากที่เซจิอยู่!

จากนั้นเมื่อทุกคนคิดว่าลูกบอลจะเด้งออกไปจะไม่ถูกตีตอบ เซจิก็ได้เพิ่มความเร็วและตีลูกกลับไปก่อนที่มันจะบินออกจากเส้นไป!

“ฮา ถึงแม้จะเพิ่มความเร็วได้ แต่… มันเปล่าประโยชน์!” ไอซาวะตะโกนอย่างสุขใจ ขณะที่เขาตีลูกกลับไปอย่างสวยงามอีกครั้ง

คราวนี้เซจิไม่สามารถตีบอลได้  ทำให้ไอซาวะทำแต้มได้อีกครั้ง

“โอ้ ขอโทษ ฉันคิดว่านายคงตีมันกลับได้นะ –ดูเหมือนว่าฉันจะประเมินความสามารถนายเกินไปหน่อยนะ ต่อจากนี้ฉันจะระวังเวลาตีลูกให้นายตีกลับได้ง่ายก็แล้วกันนะ” แววตาของไอซาวะประกายด้วยความเยาะเย้ยขณะเขาพูด

เห็นได้ชัดว่าเขาพยายามซ่อนความสุขของเขาอย่างสุดความสามารถ แต่คำพูดและทัศนคติของเขาทำให้ที่เขาพูดออกไป นี่ทำให้ทุกคนสั่งเกตเห็นได้ชัด

เขาสนุกกับการเล่นกับพวกมือใหม่!

“นี่มันอะไรกัน กัปตันมีบุคลิกแบบนี้ด้วยเหรอ… ”

“ชั้นเคยคิดว่าเขาเป็นแค่พวกเจ้าชู้มากก็เท่านั้น ชั้นไม่เคยคิดเลยว่าบุคลิกที่แท้จริงของเขา จะแย่ยิ่งกว่านั้น”

ผู้หญิงทั้งสองยังคงแอบซุบซิบกับตัวเอง ในขณะที่ทุกคนกำลังคิดว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับเด็กใหม่

‘กัปตันเราจะไม่มีวันลืมการเสียสละของคุณ!’ ผู้ชายที่เกือบที่จะไม่ได้ยินสิ่งที่พวกผู้หญิงพูด จนรู้สึกได้ว่าหัวใจของพวกเขาสั่นรั่ว

ถัดจากสนามฝึก มิกะ อุเอะฮาระเองก็กำลังเริ่มบ่น

เธอรู้แล้วก่อนหน้านี้ว่ากัปตันเป็นที่ดูไม่น่าเชื่อถือ และครั้งนี้ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาก็ถูกทำลายหายไปอย่างสิ้นเชิง

‘ฮืม เขากำลังข่มขู่เซจิอยู่ – น่ารังเกียจที่สุด! ’

“ไม่ต้องโกรธหรอกน่า แค่ดูการแสดงนี้อย่างเงียบๆก็พอ ” ชิอากิ วากาบะผู้ซึ่งเคยเฝ้าดูอย่างเงียบๆจนถึงตอนนี้เริ่มพูด “นั่นคือฮีโร่ของเธอไม่ใช่หรือไง เธอไม่มั่นใจในตัวเขาหรือไง ฉันละสงสัยจริงๆว่า เขายังไม่ได้ใช้แรงของกล้ามเนื้อนั้นทั้งหมดเลยในความเห็นของฉัน เขายังไม่ได้แรงถึงครึ่งเลยด้วยซ้ำ ”

ในสนาม

“ผมบอกแล้วว่าไม่ต้องทำให้มันง่ายสำหรับผมหรอกนะครับ คุณกัปตัน” เซจิออกเสียงแต่ละคำอย่างชัดเจน ในขณะที่เขาเริ่มปลดกระดุมของเสื้อนักเรียนนอกออก แล้วพูดว่า “คุณสามารถเล่นได้ตามที่คุณต้องการ และผมก็จะ … ยังเล่นให้ดีขึ้นแบบนี้ต่อไปด้วย”

ขณะที่เขาพูดเขาก็ค่อยๆถอดชุดนักเรียนตะวันตกออก และวางมันไว้นอกสนามก่อนที่เขาจะปลดกระดุมเสื้อข้างในพร้อมกับถอดมันออก

“ว้าว! หุ่นดีมากกก! ”

เมื่อเห็นฉากนี้สาวๆ ทุกคนเริ่มตะโกนร้องออกกันมาอย่างบ้าคลั่ง และตาของพวกเธอส่องประกายด้วยความตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่พวกเธอเริ่มถ่ายรูปด้วยมือถือของพวกเธอซ้ำ ๆ !

ใบหน้าของมิกะ อุเอะฮาระเริ่มแดงขึ้นด้วยเช่นกัน และเธอก็แอบเอามือถือของเธอขึ้นมาถ่ายไว้อย่างเงียบๆ

ฮืมมม! ไอซาวะรู้สึกเหมือนถูกชกปากอย่างจังและปากของเขาก็ดูกระตุกขึ้น ผู้ชายคนนี้ไม่เพียงแต่มีทำหน้าหล่อตอนนี้เขาถอดเสื้อผ้าออก!

‘ใครสนใจถ้าเขาตัวสูง? มันคงเป็นเรื่องที่สุดยอดจริงๆ ถ้าเขามีกล้ามเนื้อที่ดีด้านใน!? ไอซาวะสาปแช่งในใจ

ขณะที่เขากำลังสาปแช่งอยู่ในใจของเขาอยู่ เซจิให้เสริฟบอลเป็นครั้งที่สามแล้ว

‘หืม ไม่สำคัญหรอกว่าแกจะดูหล่อแค่ไหน – แกก็ยังคงเหนื่อยอยู่หากเล่นเทนนิสแบบนี้ไปนานๆ!’ ไอซาวะใช้พลังเต็มที่ในการส่งเสิร์ฟกลับครั้งนี้

คราวนี้ความเร็วของเซจิก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ! เขาตีกลับได้อย่างแม่นยำและส่งลูกกลับมา

ตุบ … ตุบ… ตุบ…  เสียงลูกเทนนิสที่ตีไปตีมาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และดูเหมือนพวกเขาจะเก่งเท่ากันแล้ว

ไอซาวะเริ่มตื่นตระหนกมากขึ้น ขณะที่พวกเขากำลังเล่นต่อฝ่ายตรงข้ามของไอซาวะไม่ใช่แค่การกระทำของเขาหลังจากถอดเสื้อผ้าของเขาออก การเคลื่อนที่ทั้งหมดของมันแตกต่างไปจากก่อนหน้านี้ เพิ่มความเร็วขึ้นไปอีกระดับหนึ่งซึ่งทำให้สามารถส่งบอลกลับมาได้!

ไอซาวะกำลังใช้เทคนิคการเล่นเทนนิสอยู่ ในขณะที่เซจิผู้ซึ่งหัดเล่นกำลังส่งลูกของเขากลับมาทั้งหมด อย่างหมดจดด้วยทั้งปฏิกิริยาตอบสนองและความเร็ว!

ความตึงเครียดดำเนื่องเป็นเวลาหลายนาที

สมาชิกของชมรมเทนนิสรู้สึกประหลาดใจที่พวกเขากำลังดูยู่และพบว่า เซนโจ ฮาราโนะที่กำลังตีโต้ลูกของกัปตันได้อย่างหมดจด ด้วยความสามารถทางกายที่น่าประหลาดใจของเขา!

“สุดยอดมาก ฮาราโนะคุง!” พวกสาวๆจากชมรมกำลังชื่นชมเขาอย่างกระตือรือร้น

“ใครสนใจว่าเขาจะเก่งหรือเปล่า ไม่ว่าจะเก่งยังไงสุกท้ายกัปตันก็ชนะได้อยู่ดี!” ผู้ชายทั้งสองคนเริ่มบ่น

อย่างที่ไม่คาดฝัน ผู้ชายคนแรกที่ทำพลาดเพราะความเหนื่อยล้าก็คือ ฮิเดะยะ  ไอซาวะ

หลังจากที่สถานการณ์ตอบโต้กับประมาณเจ็ดหรือแปดนาที  ไอซาวะก็ลื่น ทำให้พลาดบอลไป เขาจ้องมองอย่างหมดหนทางขณะที่ฝ่ายตรงข้ามได้แต้ม

“เขาทำแต้มได้!” เสียงดีใจที่เกิดขึ้นจากข้างสนามฝึก

มิกะ อุเอะฮาระรู้สึกตื่นเต้นมากจนกระโดดออกมาเป็นคนแรก จนเธอสังเกตเห็นว่าทุกคนกำลังมองไปที่เธอ ซึ่งทำให้เธอรู้สึกอึดอัดใจอย่างมาก

เซจิยิ้มและมองไปที่ฝ่ายตรงข้าม

“กัปตันเราควรจะแข่งกันต่อดีไหม? ”

“… แน่นอน!” ไอซาวะกัดฟันขณะที่ยืนขึ้น

มันเป็นเพียงความผิดพลาดเล็กน้อย ฝ่ายตรงข้ามของไอซาวะที่ใช้ความแข็งแกร่งที่มากกว่าเขา ดังนั้นคู่ต่อสู้ของเขาจะต้องเป็นคนแรกที่เหนื่อยก่อน!

และลูกเทนนิสเริ่มบินไปมาอีกเรื่อย ๆ

ไม่กี่นาทีต่อมา  ไอซาวะก็เป็นผู้พ่ายแพ้ ทำให้เขาก็ดูช๊อคบนใบหน้าของเขา การกระทำของเขาดูไม่เต็มใจเพราะเขาไม่สามารถยอมรับผลลัพธ์ได้

“นี่มันเป็นไปไม่ได้ … ”

จนไม่กี่นาทีต่อมา  ไอซาวะก็แพ้เป็นครั้งที่สาม

“นี่มันไม่ … ”

ไอซาวะก็แพ้เป็นครั้งที่ สี่, ห้า, หก, และสุดท้ายเป็นครั้งที่เจ็ด…

…

“เฮอ … เฮอ… เฮอ… ” (เสียงหอบ)

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา ทุกคนสังเกตเห็นก็เงียบลงในขณะที่ไอซาวะที่มีเหงื่อไหลท่วมพยายามที่จะระงับลมหายใจ ท่าทางของเขาเหมือนสุนัขที่กำลังจะตายแล้ว

ในขณะที่ในอีกด้านหนึ่ง เซนโจ ฮาราโนะเองก็ไม่ได้หายใจหนักเท่าไร

นี้มันเป็นความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างสภาพปัจจุบันของพวกเขา

นี้ เขาเป็นสัตว์ประหลาดใช่ไหม !! ??

ผู้ชายคนนี้ใช้แรงอย่างเต็มที่มานานกว่าสี่สิบนาทีแล้วส่งลูกกลับได้อย่างแม่นยำด้วยการเคลื่อนไหวต่างๆ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่พลาดแม้แต่ลูกเดียว แต่เขาก็ควรที่จะหอบบ้างสิ ในความเป็นจริงแล้วเขาแทบจะไม่มีเหงื่อไหลออกมาเลย ความแข็งแกร่งของเขาอยู่ระดับไหนกันแน่!?

พวกผู้ชายทั้งหมดไม่อาจเชื่อในสิ่งที่พวกเขาได้เห็นได้!

ฮารุตะเกาหน้าด้วยความเขินอาย

“ผมรู้สึกเหมือนเราฝึกซ้อมกันมานานเกินไปหน่อย แล้วผมเองก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยแล้วเหมือนกัน?”

แม้ว่านี้จะเป็นสิ่งที่เขาพูด แต่คงไม่มีใครเชื่อคำพูดของเขาแน่! เห็นได้ชัดว่านี่เป็นข้อแก้ตัวที่จะเลิกฝึกเท่านั้นเอง

แม้ว่าไอซาวะไม่เต็มใจที่จะจบแบบนี้ เขาก็เข้าใจว่าไม่มีทางที่ลดช่องว่างที่ขนาดใหญ่นี้ออกไปได้เลย

ความสามารถทางกายภาพของเขาไม่ได้ใกล้เคียงกับระดับของฝ่ายตรงข้ามเลย

ในขณะที่เทคนิคการเล่นเทนนิสของเขา ทำให้เขามีความภาคภูมิใจอย่างมาก แต่ความแข็งแกร่งทางกายของเขามันแย่มากอย่างสิ้นเชิง

ไม่ว่าเขาจะใช้เทคนิคใดหรือมีพลังมากน้อยแค่ไหนก็ตาม ฝ่ายตรงข้ามก็สามารถตีลูกกลับมาได้อย่างแม่นยำ เหมือนกับว่าเขากำลังเผชิญหน้ากับสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์!

นับตั้งแต่ที่เขาได้เรียนรู้วิธีการเล่นเทนนิสเขาไม่เคยได้รับรู้สึกแพ้มาก่อน

แต่แม้ว่าเขาจะไม่ต้องการยอมรับความพ่ายแพ้เพราะมันคือความสูญเสีย ถ้าเขาทำตัวเหมือนพวกคนขี้แพ้ที่ เขาคงรู้สึกอัปยศต่อตัวเองมากยิ่งขึ้น

หลังจากที่นิ่งเงียบมานาน  ไอซาวะก็กัดฟันอย่างช้าๆและพยักหน้าให้อย่างช้าๆ

“งั้นขอหยุดเลยละกัน”

“กัปตัน~~” พวกผู้ชายทั้งหมดกำลังร่ำร้องอยู่ให้กับกัปตันของพวกเขา

“อืม เหมือนกับว่า นายดูไม่กังวลเลยนะ” ชิอากิทำท่าเหมือนเธอดูทุกอย่างออกหมดแล้ว แต่แม้กระทั่งเธอก็รู้สึกทึ่งกับความแข็งแกร่งทางกายที่ยอดเยี่ยมของเซจิเหมือนกัน

ใบหน้าของมิกะมีสีแดงเล็กน้อยขณะที่เธอพยักหน้าเงียบ ๆ

และสุดท้ายนี้ นี้เหมือนกับเก่งกว่านักกีฬาระดับประเทศเลยทีเดียว

เซจิรู้สึกไม่พอใจจริงๆ เขารู้สึกราวกับว่าเขายังไม่ได้ใช้ศักยภาพที่แท้จริงของตัวเองเลย แต่โชคร้ายที่ฝ่ายตรงข้ามของเขาได้อยู่ต่ำกว่าเขาไปไกลมาก

เซจิตัดสินใจที่จะลืมเรื่องนี้ไป อย่างน้อยเขาก็ได้เรียนรู้ว่าความสามารถทางกายภาพของเขาตอนนี้ดีขึ้นกว่าคนปกติ ถ้าเขามีโอกาสอีกครั้ง ในอนาคตเขาสามารถที่จะทดสอบตัวเองได้อีกครั้ง

หลังจากที่เซจิออกจากสนามฝึกเขาก็รับผ้าเช็ดตัวและน้ำที่มิกะมอบให้เขา และใช้มันเช็ดเหงื่อ แล้วดื่มน้ำตาม

หลังจากนั้นเขาก็ถูกล้อมรอบไปด้วยสาวๆมากมาย!

“ฮาราโนะคุง นายแข็งแรงมาก! นายออกกำลังกายยังไงเหรอ? ”

“คุณฮาราโนะ กล้ามเนื้อของคุณดูแข็งแรงมาก ให้ฉันลองจับได้ไหม?”

“ฮาราโนะคุง นายจะเข้าชมรมของเราไหม พี่สาวคนนี้สามารถสอนคุณได้ทุกอย่างเลยนะ!”

เซจิรู้สึกปวดหัวเมื่อฟังคำพูดที่ไม่รู้จบของพวกเธอ

* ติ้ง! * ทันใดนั้นมีเสียงเบาๆเกิดขึ้น และเขาก็เห็นคำบางคำปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

[ขณะนี้มีผู้หญิงห้าคนที่มีคะแนนความชื่นชอบมากกว่า 90 คะแนนต่อคุณ และระบบ [ค่าการกระทำ(action points)] มีให้บริการแล้ว คุณสามารถใช้ [การกระทำ] เพื่อรับ [ค่าการกระทำ]ได้ และระบบ [ไอเทม] มีวางจำหน่ายแล้ว คุณสามารถใช้ค่าการกระทำของคุณ เพื่อแลกกับไอเทมต่างๆและใช้พวกมันได้]

ระบบตัวเลือกใหม่งั้นเหรอ!?

เซจิรู้สึกตกใจและรู้สึกว่าจำเป็นต้องตรวจสอบพวกมันทันที แต่เหมือนจะไม่สะดวกสำหรับเขาที่จะทำแบบนั้นในตอนนี้

หลังจากที่เขาได้จัดการกับฝูงชนของผู้หญิงแล้ว กับมิกะก็พาเขาออกจากกลุ่มและหนีออกมา

หลังจากออกจากสนามเทนนิสแล้ว

“ฮ่า ฮ่า ฮา ดูสายตาของพวกเธอสิเหมือนย่างกับหมาป่า!” ชิอากิหัวเราะแล้วพูดต่อว่า “ทำไมนายถึงไม่เข้าล่ะ? ถ้านายตัดสิน บางทีนายอาจจะมีฮาเร็มหลังจากเข้าร่วมชมรมเทนนิสแล้วก็ได้!”

“ชิอากิ!” มิกะจ้องหน้าเธอขณะที่เธอลากพวกเขาไป “เธอหยุดพูดอะไรที่ไร้สาระได้แล้ว!”

นั้น ไม่ใช่เรื่องไร้สาระหรอกนะ … เซจิก็ยิ้มให้ตัวเองได้ ตอนนี้มีผู้หญิงห้าคนที่มีคะแนนความชื่นชอบมากกว่า 90 แต้มต่อเขาแล้ว! นอกเหนือจากมิกะนั่นหมายความว่ามีสมาชิกหญิงในชมรมน้อยสี่คนที่เต็มใจที่จะมีเซ็กส์กับเขา ถ้าเขาถามและนี่แค่การการเล่นเทนนิสในที่นั่นนะ!

เขาควรจะบอกว่ามีหลายมียัยร่านหลายคนในชมรมเทนนิส หรือว่าพวกผู้ชายที่หล่อทุกคนมักมีเรื่องนี้แบบนี้ดีล่ะ?

“นั่นก็เป็นการออกกำลังกายที่ดี แต่มันดูเหมือนจะไม่เหมาะสำหรับผมเท่าไหร่” เซจิส่ายศีรษะ เอาจริงๆเขารู้สึกเสียใจต่อบางอย่าง แต่ถ้าเขางอยู่ในชมรมแล้วเขากลัวว่า…

“อ้าวเหรอ น่าเสียดาย … ” ชิอากิยักไหล่พูด “แล้วนายอยากไปที่ไหนต่อดีล่ะ?”

“อืมม… งั้นก็ชมรมการละคร? งั้นไปขอดูชมรมของเธอหน่อยก็แล้วกัน วากาบะ”

“ตกลง!” ชิอากิหัวเราะเบา ๆ “ชมรมของเรามีเด็กน่ารักๆอยู่หลายคนเลยนะ -ฉันคิดว่านายต้องชอบมันแน่!”

กลุมลับ 1 ครบแล้วนะครับ กลุ่ม 2 เปิดแล้ว